Geen roze maar een grijze wolk

Ik zag het al helemaal voor me hoe de kraamweek zou zijn, we zouden in onze eigen bubbel leven en bij alles wat we zouden doen en voelen zou een roze wolk om ons heen hangen..

Ik hoorde altijd om mij heen dat mensen de kraamweek omschreven als een roze wolk, een bubbel, een week waar je intens van moet genieten omdat het de mooiste week uit je leven zou zijn. Na een zware bevalling van bijna 50 uur voelde ik mij de volgende dag slecht, het was net alsof er vijf vrachtwagens over mij heen waren gereden. Ik stond op met héél veel pijn, ik kon helemaal niets meer. Later bleek dat ik mijn stuitje zwaar gekneusd had. Ik had nog nooit gehoord dat dit kon gebeuren tijdens een bevalling, dit was een zware tegenvaller. Ik kreeg verplicht bedrust waardoor ik mijn eigen dochter niet eens kon verschonen of in badje kon doen, dit maakte mij heel verdrietig! Pijn medicatie kon ik niet krijgen omdat ik borstvoeding gaf. Ik lag alleen maar in bed en met veel pijn en moeite ging ik er even uit om naar het toilet te gaan. Lekker naar buiten om te gaan wandelen konden we pas na twee weken ongeveer.

Ik wilde persé dat deze week geweldig zou zijn, precies zoals iedereen omschreven had. Deze week zou nooit meer terug komen, maar ik kon er op die manier niet van genieten. Je leven staat even op zijn kop, en begrijp mij niet verkeerd, wij zijn enorm dankbaar en gezegend dat wij een prachtige dochter op de wereld hebben mogen zetten! Maar waar was onze roze wolk?

Ook de kraamverzorgster en de verloskundige waren het met mij eens, de slapeloze nachten, het leren kennen van je kindje, de borstvoeding die nog niet op gang komt of niet goed loopt, de stuwing, spruw, borstontstekingen, het was niet altijd makkelijk, om nog maar niet te spreken over de kraamtranen, het kraamverband, de hechtingen..

Het enige wat ik constant dacht was, Natasja je moet genieten!! En dat deden we ook echt wel!! We hebben intens genoten van onze prachtige dochter! Ik denk dat het voor de zwangere vrouwen wel zo eerlijk is om óók te praten over de dingen die niet zo fijn zijn tijdens de kraamweek, zo kan je je ook voorbereiden op de realiteit en dan kan het alleen maar meevallen voor als je wél op die roze wolk belandt!

Ik heb de verloskundige de tip gegeven om dit bespreekbaar te maken zodat mensen niet gaan denken dat het aan hun ligt, want dat ga je denken als je mensen alleen maar hoort over die roze wolk, en jij niet weet waar jouw roze wolk is gebleven, want die van ons was niet altijd roze die week..