Gastblog - PCOS
Bij vrouwen die het Polycysteus Ovarium Syndroom hebben (PCOS) groeien er cysten op de eierstokken. Dit kan gevolgen hebben voor de vruchtbaarheid. Naast de cysten op de eierstokken zijn er meer verschijnselen die bij dit syndroom voorkomen.
Bij vrouwen die PCOS hebben worden in de eierstok meerdere kleine follikels gevormd, die moeilijk tot groei en ovulatie komen. Doordat de eisprong uitblijft, krijg je ook minder vaak of geen menstruatie. Naar schatting heeft 5 tot 10% van de vrouwen een meer of minder ernstige vorm van PCOS en daarmee is dit de meest voorkomende hormonale afwijking bij vrouwen.
Zo rond mijn 25ste verjaardag hadden we besproken om te gaan stoppen met de pil. We hadden bijna de sleutel van ons huis, gingen er neutraal in met de gedachten we zien wel hoe het loopt.
Na het stoppen met de pil had ik een redelijk 'normale' cyclus die eigenlijk steeds langer werd. Het begon met een cyclus van 32 dagen, daarop volgend 45 dagen. De cyclussen werden dus langer en langer. De langste cyclus was op een gegeven moment 135 dagen, zonder een menstruatie tussendoor gehad te hebben.
In eerste instantie dacht ik, "ach het zal wel bij het ontpillen horen". Meer dan 10 jaar de pil geslikt, vaak met meerdere strips achter elkaar. Mijn lichaam zal er gewoon aan moeten wennen dat ik de pil niet meer slik.
Toch ga je wat iedereen eigenlijk doet even 'googlen'. Toen kwam eigenlijk al naar voren het Polycysteus Ovarium Syndroom (PCOS). Als je de symptomen leest, had ik eigenlijk alleen last van het uitblijven van een eisprong. Overal stond overgewicht, overbeharing, hoge bloeddruk, maar geen van deze symptomen had ik.
Na ongeveer een jaar proberen hadden we een afspraak gemaakt bij de huisarts, omdat ik toen inmiddels al ruim 100 dagen geen menstruatie had gehad. De huisarts gaf aan dat je normaal gesproken met een normale cyclus minimaal een jaar moet wachten voor onderzoek, maar dat ik met mijn klachten ook al veel eerder had mogen komen.
We werden doorgestuurd naar het ziekenhuis en daarom moest mijn vriend ook getest geworden. Dat hoorde bij de procedure, niet dat ze het probleem bij mij aan pakken, en zijn productie ook niet optimaal is. Gelukkig was bij hem alles goed!
Vervolgens kom je op een wachtlijst van 3 maanden, iedereen weet dat als je graag een kindje wilt, iedere maand dat het niet lukt te lang is. Dus die 3 maanden leken wel 3 jaren.
Eindelijk waren de 3 maanden voorbij en mochten we op afspraak komen bij de fertiliteitsarts. Eerst hadden we een intake met een co-assistent die nam de standaard vragenlijst met ons door voordat we de echte arts te zien kregen. Tijdens het onderzoek gingen ze inwendig kijken naar mijn eierstokken. Daaruit kwam al snel de conclusie dat ik inderdaad te veel eitjes in mijn eierstokken had.
De arts legde uit dat je hersenen normaal gesproken een stofje aanmaakt tijdens de groei van je eitjes, het FSH-hormoon doet niet wat het moet doen, doordat er te veel eitjes zitten word je lichaam voor de gek gehouden. Hormoonwaardes zijn te hoog waardoor bij mij er dus geen eisprong plaatst vond.
De behandeling ging dus van start. Ik kreeg voor 5 rondes clomid mee, dit zijn tabletten die ervoor gingen zorgen dat ik een eisprong kreeg. Op het moment van je menstruatie slikte ik dit vanaf dag 3 tot dag 7, een tablet per dag. Clomid bootst je cyclus na en laat je eitjes rijpen. In het begin is het even zoeken welke dosering er bij mij paste, bij de laagste dosering van 50 mg had ik gelukkig al een mooie cyclus van 29 dagen.
Bijwerkingen had ik gelukkig niet zo heel erg veel last van, alleen wat opvliegers, wel deed een eisprong enorm veel pijn. Op het moment van de eisprong lag ik echt even plat op bed en kon ik heel goed voelen wanneer deze plaats vond. Voor mijn eigen gevoel hield ik ovulatie testen bij van clear blue, zo wist ik precies wanneer ik een eisprong kon verwachten.
Overal op internet lees je ook dat clomid een redelijk groot slagingspercentage heeft bij vrouwen met PCOS. 75% van alle vrouwen is binnen drie maanden zwanger. Zelf hoop je natuurlijk als je dit leest, dat jij ook tot die 75% behoord.
En ja hoor, na de derde ronde clomid was het ons gegund om zwanger te mogen worden. Doordat alles door de medicatie versterkt word, had ik al een klein vermoedde, pijn met de eisprong en innesteling. Na 7 weken mochten we op consult komen voor een vitaliteitsecho in het ziekenhuis.
Wat een opluchting, een goede echo en een mooi kloppend hartje van ons kindje. De arts deed letterlijk de uitspraak: 'statistisch gezien zal je deze zwangerschap uitdragen, mits moeder natuur uiteraard ook mee werkt'.
En nu hebben we het geluk dat we een gezonde dochter hebben van ruim 7 maanden. We zijn het ziekenhuis ontzettend dankbaar voor de hulp.
Ik wil graag mijn verhaal delen omdat er weinig succes verhalen online te vinden zijn. Zelf zocht ik toen ook naar 'succes' verhalen, maar deze waren er weinig tot niet te vinden. Hopelijk geeft mijn succes verhaal andere vrouwen weer moed om door te gaan, hoe lang de weg ook is, het is het meer dan waard!
- Anoniem